HLN: Faalt Antwerps stadhuis voor toegankelijkheid? “Onbegrijpelijk dat rolstoelgebruikers bij sommige rondleidingen niet met lift mogen”

Samen met Joke Laukens (Gemeenteraadslid) kaartten we de toegankelijkheid van het vernieuwde Antwerpse Stadhuis aan in de gemeenteraad. Dit artikel verscheen in Het Laatste Nieuws.

Het Antwerps stadhuis afficheert zich sinds zijn prachtige restauratie als een hedendaags, duurzaam en open huis. Maar is het wel toegankelijk voor iedereen? Wel, dat valt tegen bij rondleidingen, zo stelt gemeenteraadslid Joke Laukens (Groen) vast. “Een schande is het. Temeer het argument veiligheid geen steek houdt, want op elke verdieping wordt met badges gewerkt.” Burgemeester Els van Doesburg (N-VA) wijst erop dat een kwalitatief en boeiend bezoek aan het stadhuis steeds wordt afgewogen tegen crowdmanagement en veiligheid.

Oppositiepartij Groen bracht uitgerekend op 21 maart, Dag tegen Racisme en Discriminatie, een werkbezoek aan het stadhuis. Joke Laukens deed dat met partijgenote en districtsraadslid An De Cleyn, die tot een rolstoel is veroordeeld door een bindweefselaandoening. Laukens: “In een persbericht voor de campagne ‘Allemaal Antwerpenaar’ verklaart de stad dat ze zelf initiatieven neemt om verschillende gebouwen toegankelijker te maken en mensen met een beperking te ondersteunen.”

Dus nam Groen de proef op de som. De Cleyn: “Over het algemeen is het stadhuis goed toegankelijk. Met de liften kun je vlot tot op elke verdieping geraken. Sommige zaken zijn echter voor verbetering vatbaar. Zo zijn vele deuren, ook die naar de toiletten, veel te zwaar. Mensen in een rolstoel of met weinig kracht in de armen, hebben hulp van anderen nodig. Dat er op drie van de vier verdiepingen toegankelijke wc’s zijn, is positief. Toch loopt het ook daar soms mis. Op het gelijkvloers hangt de spiegel in het aangepast toilet belachelijk hoog.”

“Werelderfgoed, maar niet voor A”

De Cleyn keek ook met verbazing naar de chique raadszaal. “De doorgangen tussen het meubilair zijn erg smal. Het college zit zelfs op een verhoog met een trapje. Waarom moest dat zo?”

Joke Laukens: “Wat zien we? Dat je voor die kleinere rondleidingen een aanvraag kunt doen om de lift te mogen gebruiken. Voor de grotere gaat dat niet. Meer nog, voor de bijna twee uur durende rondleiding ‘Werelderfgoed helemaal voor A’, waarbij je het hele stadhuis van onder tot boven doet, krijg je bij het boeken een waarschuwing: ‘Is iemand van je gezelschap niet goed ter been? Kies dan voor een ándere rondleiding uit ons aanbod. Deze ‘Grand Tour’ is immers pittig en er moeten onvermijdelijk heel wat trappen worden gedaan’.Wat is dat nu? Dat klopt toch enkel als geen gebruik maakt van de lift?”

“Onwil”

Maar die lift mag je dus niet nemen. Laukens: “Omdat dat onveilig zou zijn. Dat noem ik pure onwil. Dat mensen via de lift de bureaus van de burgemeester of de schepenen zouden kunnen binnendringen, is een absurd idee. Je hebt een badge nodig voor elke verdieping. De gids kan perfect wachten tot iedereen samen verdergaat. Voor ons telt maar één ding: Antwerpen als stad voor iedereen. Dat begint met een inclusief beleid.”

Laukens legde het probleem maandagavond voor op de raadscommissie van Els van Doesburg (N-VA). De burgemeester toont zich bereid om de plaatsing van de spiegels in de toiletten te laten bekijken. “In het stadhuis zijn er toiletten voor rolstoelgebruikers op het gelijkvloers, het Schoon Verdiep en de eerste verdieping, conform het handboek Toegankelijkheid Publieke Gebouwen van Vlaanderen.”

“Boven vertrekken”

Van Doesburg gaat ook dieper in op de ‘zwaarte’ van de rondleidingen. “Van de vijf groepsrondleidingen die we voorzien, zijn er twee niet zo geschikt voor wie minder goed ter been is. Bij deze twee specifieke rondleidingen starten we collectief met de groep van 25 mensen op de bovenste verdieping. Daarna daalt de gids met de groep telkens via de trap omlaag. We geven aan dat bezoekers hierbij in staat moeten zijn om de trappen te nemen, wat gelukkig voor vele minder mobiele deelnemers meestal niet onoverkomelijk is.”

Van Doesburg erkent voor de raadszaal dat de meeste gangen helaas vrij smal zijn. “Aanpassingen zijn niet altijd mogelijk omwille van het historisch en beschermd karakter van het gebouw en sommige zalen. Alle 55 raadsleden én het personeel moeten in de raadszaal kunnen zitten. Dat neemt niet weg dat we uiteraard altijd een oplossing zullen vinden voor een minder mobiel raadslid.”